احتجاج امام علی (ع) بر ابن کواء
احتجاج امام علی (ع) بر ابن کواء
ابن الکوّاء از جمله افرادی بود که در باره معارف دین دچار تردید بود و از هیچ تشکیکی ابا نداشت و از حلم بردباری امام (ع) و اخلاق عظیم او سوء استفاده می کرد و فرصت را برای هجمه به دین مناسب دیده بود. امام او را بازداشت و تبعید نکرد تا اینکه او یکی از بزرگان و جاسوسان خوارج شد و امام پاسخ کلمات سخت او را با قرآن می داد. ابن کواء وقتی به امام می گفت:
(لئن أشرکتَ لیحبَطَنَّ عَمَلُک)[1]: اگر مشرک شوی تمام اعمالت تباه می شود.
امام (ع) به فرموده خدا پاسخ او را داد:
(فاصبِر إنَّ وعد الله حقٌّ ولا یستَخِفَنَّک الَّذین لا یوقنون)[2]: صبر پیشه کن که وعده خدا حق است. هرگز کسانی که ایمان ندارند تو را خشمگین نکنند.
به هر حال بین امام و ابن الکواء مناظراتی بود که غرض ابن کواء اطلاع بر واقعیت و شناختن حق نبود، بلکه غرض او امتحان امام و مزاحمت او بود. در بین آن ها این مناظرات است:
ابن کواء گفت: به من خبر بده از آن کسی که در شب بینا و در روز بیناست؟
و از آن کسی که در شب و روز کور است؟
و از کسی که در شب کور و در روز بیناست؟
و از کسی که در روز کور و در شب بیناست؟
امام فرمود:
